Jadwiga Kuta
Aktorka (absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu), obdarzona wyjątkowym talentem i charyzmą sceniczną oraz niepowtarzalnym głosem o niespotykanej sile wyrazu. Wielokrotnie nagradzana.
Jedyna w Polsce aktorka, która w ponad trzydziestoletniej historii Przeglądu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, w jednej edycji, zdobyła wszystkie możliwe do zdobycia nagrody.
Współwłaścicielka Teatru Naszego, mistrz logistyki, przykład perfekcji, profesjonalizmu i wielkiej pokory wobec zawodu, który wybrała i pokochała.
O sobie:
Ja, Aktor – umiem rozśmieszać do łez i wzruszać do łez – to wielki dar!
Tadeusz Kuta
Aktor (absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu), dramaturg, poeta, reżyser i współwłaściciel Teatru Naszego.
Autor wielu sztuk i scenariuszy. Z nagród i wyróżnień najbardziej ceni te otrzymane od Widzów Teatru Naszego.
O sobie:
Kocham: żonę, córkę, życie, teatr, psy, koty, góry i jazdę na rowerze.
Nie kocham: chamstwa, kłamstwa, przemocy i much, które siadają mi na jedzeniu.
Toleruję: całą resztę.
Jacek Szreniawa
Muzyk, kompozytor, pedagog, aktor. Absolwent Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze.
Przyjaciel Teatru Naszego, nieprzerwanie związany z nim od ponad dwudziestu lat.
Obdarzony wyjątkowym głosem multiinstrumentalista urzeka publiczność profesjonalizmem i skromnością.
O sobie:
Teatr wymaga olbrzymiego zaangażowania świadomości. Wzrasta samoświadomość, trzeba dobrze znać siebie. Teatr pozwala mi poznawać ludzi. Teatr pozwala mi poznać siebie.
Kasia Pastuszak
W wieku 6 lat poprowadziła akustycznie jedno z pierwszych przedstawień Teatru Naszego.
Mając 9 lat zadebiutowała na scenie i do dzisiaj pojawia się na niej z dobrym skutkiem.
Pasjonatka tańca, historii, podróży, motocyklizmu w najszerszym tego słowa znaczeniu… łatwiej wymienić to, czym się nie zajmowała i nie zajmuje, niż to, co naprawdę potrafi i co aktualnie robi.
Podejście do życia na zasadzie „jazdy po bandzie” nie pozostawia wątpliwości czyją jest córką.
O sobie:
Ogień i woda w jednym. Spalam się w swoich pasjach łapczywie nabywając nowych umiejętności, a gdy zrobi się za gorąco zawsze znajdę drogę do spokojnej przystani, by ochłonąć.